خواست + گاری
قرار بود واسه سارا خواستگار بیاد . وای نمی دونید ، دل توی دلش نبود . حسابی
دس پاچه شده بود . بهش گفتم نباید بذاری فکر کنه هل شدی . الان جواب نده . بگو
ایشالا یک سال دیگه جواب قطعی مو می دم . اینجوری حساب کار دستش می یاد .
می فهمه با کی طرفه . خیلیم دلش بخواد دختر به این ماهی باید براش از آسمون
بندازن .
سارا نگاهی مرموز تحویل من داد و گفت : وا چه حرفایی می زنی . می خواد بیاد
خواستگاری نمی خواد که منو بدزده . ( چه ربطی داشت ) من هم با سردرگمی گفتم
خب حالا. سارا نگاهی به ساعتش کرد و با خوشحالی گفت: وای الان پیداش میشه.
هنوز چند دقیقه ای نگذشته بود ، که صدای زنگ در به گوشمون رسید . سارا با
عجله خودش و به طرف در هل داد و با لبخندی که احساس کردم ، الان همه ی
دندوناش از دهنش سقوط می کنه ، صدا زد اومدم … کیه … الو … بله … شما
… آهان … .
خلاصه ترجیح دادم تا باز شدن در کلی بخندم . آقا داماد که تشریفشون رو آووردن
، تصمیم گرفتم نیشمو ببندم . چشمتون روز بد نبینه . آقا داماد با کت و شلواری که
شبیه پیژامه ی پدر بزرگ من بود و نیز عینک ته استکانی مشکی و موهایی که
سیم ظرفشویی بود تا مو ( البته رنگ به رنگ شدن سارا هم بسیار دیدنی بود ) با
تعارف سارا خودشو روی مبل انداخت .
هنوز درست جا نگرفته بود که ، یک مرتبه مثل اسفند روی آتیش بلند شد و دسته
گل شو که چه عرض کنم ، درخت سیب زمینی شو جلوی چشم سارا گرفت و گفت :
تولدتون مبارک. با تعجب من و سارا و مکث کوتاه ما ، این خواستگار حواس جمع
به خودش اومد و گفت : ببخشید برای یو . سارا دسته گل ، که با گلهای زرد ( دقیقا
همون رنگی که سارا ازش متنفر بود ) تزئین شده بود رو با زحمت از اون گرفت و
به زور در گلدان روی میز جا داد . ( نکته ی قابل توجه : اگر من جای گلدان بودم
انفجارم حتمی بود ) و بعد به سمت آشپزخونه رفت تا برای خواستگار چای بریزه،
که با صدای بلندی مواجه شد . ببخشید لطفا چای نباشه اگه قهوه تموم نکردید .
با توجه به این که سارا توی آشپزخونه بود ، بنده ی چهره ی اون و ندیدم که به
عرضتون برسونم . اما می شد فهمید که توپش حسابی پره .
بعد از حدود بیست دقیقه سارا از آشپزخونه بیرون اومد . که در این فواصل آقا
داماد یا نگاهشون به سقف چسبیده بود یا به کفش های اسپرت جگری شون که
کاملا مشخص بود واکس مشکی خورده .
در هر حال با اومدن سارا خانوم نگاه آقا داماد ما به اون چسبید . سارا سینی
قهوه رو که محتوی دو فنجان که چی بگم ، دو لیوان قهوه بود جلوی آقا داماد
گرفت و گفت : بفرمائید خونه ی خودتونه . البته بماند که داشتم از تعجب شاخ
در می اووردم . ( لطفا به هیچ عنوان فکر نکید منظور داماد سر خونه ست ).
آقا داماد گفت: اختیار خودتونه. اما بعدا در مورد خونه صحبت می کنیم . اجازه
هست الان قهوه بردارم ؟؟؟ در حالی که سارا از اشتباهش خجالت می کشید ،
گفت : نوش جون . آقا داماد لیوان قهوه رو برداشت و بی محابا نزدیک دهان
برد و هنوز مقداری ننوشیده بود ، که دادی زد و گفت : خانم این قهوه چرا این
قدر داغه ؟؟؟؟؟؟
من و سارا نمی دونستیم باید بخندیم یا گریه کنیم . سارا که متوجه شده بود این
آقا داماد مسلما نمی تونه کیس مناسبی باشه ، سعی کرد خیلی عادی برخورد کنه .
در حالی که لیوان قهوه روی میز جای می گرفت ، آقای روشن روان با لبخندی
بسیار ملیح که نشون می داد سه تا از دندونای مبارکشون افتاده ، گفت : ببخشید
خانم شما چند سالتونه ؟؟؟؟ البته به قرن بگید که زیاد نشه . سارا که از سوال کاملا
مسخره ی اون بهت زده شده بود ، جواب داد : نیازی نیست .
من بیست و پنج سالمه . آقای روشن روان با قیافه ی خنده داری گفت : ربع کیلو …
ببخشید ربع قرن . جای شکرش باقیه . تا ترشیدگی ربع قرن دیگه فاصله دارید .
من که تا به حال چنین خواستگار عجیبی رو ندیده بودم ، سعی کردم هر چه سریع تر
از خواب بیدار بشم . و تصمیم قطعی مو بگیرم ، که این خواب رو برای سارا تعریف
نکنم . که مطمئن بودم باید یک هفته به عیادتش برم و در ضمن جعبه ی دستمال
کاغذی هم یادم نره …………………..
البته من گفتم وب خشگله این داداشه ما تازه چند روزی میدونه اینترنت چیه
سلام خانومی چطوری؟ حتما خوبی که یادی از ما نمی کنی!
راستی اگه واسه خودت یه همچین خواست+گاری بیاد چیکار می کنی؟
راستی وقت کردی سری هم به ما بزن خوشحال میشم.