Zoozi.karami

.

.

سلام دوستان عزیزم

.

.

در اینستاگرام 

.

.

منتظرتون هستم 

سلام دوستای عزیزم

باز هم تاخیر طولانی مدت من رو به بزرگواری خودتون ببخشید. دلم برای وبلاگم و سر زدن به خونه های پر مهرتون تنگ شده بود. 

بالاخره شروین کوچولوی من ۲۶ اردیبهشت به دنیا اومد و با وجودش زندگیمون رو شیرین تر کرد. 

از همه ی دوستای گلم که تو مدت نبودم، برام کامنت میذاشتن و به یادم بودن، واقعا ممنونم. 


عیدتون مبارک . روزاتون یاسمنی


برای پسرم


نو رسیده ام

از بهشت آمدی

در بهشت آمدی

آرزویم این است

کاش دنیایت را آنگونه بسازی که

مقصد ابدیت هم بهشت باشد

آمین




برای هم خونم

میخواد بره. از دلمون نه، از نگاه هر روزمون.

جای خالیش قراره خونه رو پر کنه. دیگه نمی شه اسمشو هر روز صدا زد و جواب شنید. یه سلام و خداحافظی کم میشه. یه دوستت دارم از پیش مون میره. ساده نیست. نمی شه راحت با دوریش کنار اومد....

اگه اون تصمیم .... اگه بگه .... نه نه .... من نمی خوام به تنهاییش ادامه بده. شاید خواست خدا اینه که باید بره. یه جاده اونو می بره به یه جا شبیه بهشت.

من دوباره می شکنم. مثه 4 سال قبل.... مثه 6 سال پیش .... مثه 15 سال طولانی. من می دونم، می شکنم.

نمی دونم. ولی در عین ناباوری به جای خوشحالی، مثه بچه یی که قراره اونو از خوردن تنقلات و بازی منع کنن، دلم گرفته.....

خنده داره... خیلی....

براش دعا می کنید؟ و برای من که سردرگمم


بعدن نوشتم: ببخشید دوستای خوبم که گنگ نوشتم. البته نیازی هم به صریح نوشتن نبود. فقط میخواستم دلتنگی مو از یه اتفاق که قراره من رو از (هم خونم) یکی از عزیزانم دور کنه با این متن نشون بدم.


11 آبان نوشتم: دوستای گلم بالاخره از سردرگمی نجات پیدا کردم....  ما رو تنها نمی ذاره

برای دلبندم

سلام دوستای مهربونم

مرسی از تبریکات صمیمانه تون. خوشحالی من رو چند برابر کردین


برای دلبندم

قلبت در وجود من می تپد 

ای وجود تو بهانه ی هست هایم               

بهشت تو را به رحم تاریک و کوچک من بخشید

و من تو را به دریای عشق مادرانه ام می بخشم


این متن رو فی البداهه نوشتم. امیدوارم خوب باشه


بعدن نوشتم. الهی سپاس! که دختر بودم... که زن هستم.... که مادر خواهم شد

                   

مادر می شوم






                                                              ........ و من مادر می شوم


مهر اومد

سلام دوستای خوب من

 

تاخیر طولانی مدت من رو به بزرگواری خودتون ببخشید. امیدوارم روزای خوبی رو پشت سر گذاشته باشید. 

باز هم مهر و شروع مدرسه ها. باز هم لباسای نو و کیف و کفش نو ... بازم دلواپسی پا شدن صبح زود واسه رفتن به مدرسه... بازم معلمای مهربون، مشقای نانوشته و به جا موندن یه عالمه خاطره... 

سال نو تحصیلی رو به همه تبریک میگم. به خصوص کلاس اولیا 

و اما این شعر، که خودم سرودم. (4 سال پیش) امیدوارم خوشتون بیاد 

در ضمن دوستای خوب من شما هم می تونید خاطره هاتون رو از اولین روز مدرسه برام بذارید. یا هر خاطره ی دیگه از اولین ها.... از دوست خوبم آقای مهدی عبداللهی تشکر میکنم که ایده این پست رو به من دادن.  

شاد باشید 

 

ماه مدرسه 

 

ماه قشنگ مدرسه                                  دوباره از راه رسیده 

عطر گل و درس و کلاس                            تو کوچه باغا پیچیده 

 

یه عالمه دوستای خوب                             انگاری باز پیدا شده 

قفل روزای مدرسه                                    با کلید مهر وا شده 

 

مهربونن معلما                                         با بچه های مدرسه 

تو این روزا عوض شده                                حال و هوای مدرسه 

 

یه عالمه غنچه داره                                   یه گل تو گلدون کلاس 

معلم و تخته و درس                                   بچه ها و هوش و حواس 

 

یه سال دیگه اومده                                    که پر شه از تلاش و کار 

آی گل نازنین من                                       مدرسه رو تنها نذار 

بگو

هر چه میخواهد دل تنگت بگو


بعدن نوشتم: می تونید از من درباره وبلاگم سوال بپرسید. یا اینکه پیشنهاد بدید و انتقاد کنید. یا اینکه از خودتون و دلتنگی هاتون بگید.... منتظر کامنتهاتون هستم دوستای خوبم



دلم میخواد بگم: بابا من به کی بگم پسر دایی 11 ساله من (آرمین) با دست شکسته به بنده قلاب بافی یاد میده! تازه داره واسه آجی کوچولوش (آیلین) پیرهن می بافه!

خواب ها و تعبیر اونها

سلام دوستای خوب من

خیلی وقته ذهنمو به خودش مشغول کرده. از کودکی. از وقتی که خوابهام من رو تحت تاثیر خودشون قرار می دادن. بعضی از خوابهامو خیلی دوست دارم، چون توی خواب کسی رو با چشمام لمس می کنم، که توی بیداری محاله ببینمش....

اما بعضی خوابها برای من ملموس و دست یافتنی هستن. 

من مدتی اسب سواری می کردم. 6 سال پیش. اما به دلایلی دیگه ادامه ندادم. تا اینکه قصه خوابهای مربوط به این قضیه شروع شد. خواب می دیدم روی اسب نشستم و از بین جنگل سبز و زیبایی عبور می کنم. هر بار که از خواب بیدار می شدم، و به یاد این خواب می افتادم به اون دوران غبطه می خوردم... اما چند ماه پیش در کمال ناباوری این خواب تعبیر شد....

توی جنگل شمال با یک اسب سیاه...

خوب این خاطره رو نوشتم تا شما هم برای من از تجربه خوابهاتون و تعبیر اونها بنویسید......


بعدن نوشتم: 95 درصد خوابهام توی خواب روی هوا راه می رم و می رقصم، که البته خیلی خیلی دوست دارم تو بیداری این اتفاق بیافته